17 & 18 Απριλίου τρώμε στης Ιοκάστης…στο Ξενιτίδειο

Ανοίγει και πάλι η αυλαία με την Ιοκάστη αυτή τη φορά Πασχαλιάτικη για να μας χαρίσει...γέλιο μέχρι δακρύων.
Τρίτη 17 και Τετάρτη 18 Απριλίου, στις 9 το βράδυ, η ομάδα «έκφραση» Αλμωπίας, θα προσφέρει και πάλι στο θέατρο του Ξενιτιδείου ένα σπέσιαλ δείπνο σε μία συνταγή του Άκη Δήμου, όπου μαγείρεψαν οι top chefs, Γιώργος Κιουρτσίδης (σκηνοθεσία, μουσική, φωτισμοί) και Λίζα Ψωμιάδου (σκηνικά – κοστούμια). Τα «γευστικότατα εδέσματα» θα σερβίρουν, η οικοδέσποινα Ιοκάστη Παπαδάμου (Ελένη Ιατρίδου), ο σύζυγός της Ρωμύλος (Δημήτρης Γιάντσης) που κατέφθασε άρον- άρον απ΄ τον άλλο κόσμο. Τα παιδιά τους, Κάτια (Δέσποινα Μαυρίδου/ή Ερμιόνη Χατζηιορδανίδου σε διπλή διανομή) και Στέφανος (Δημήτρης Δίσκος), ο στενός οικογενειακός φίλος και συνεταίρος Κοσμάς (Μιχαήλ Τερζίδης). Μέχρι ο «απροσδόκητος» αλλοδαπός μπάτλερ (Σταύρος Καραγεωργιάδης) να τους τα κάνει όλα «γης μαδιάμ». Τέλος η Λετονίδα Γκέστ Στάρ (Όλγα Κιουρτσίδου) θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους. 
Γενική είσοδος: 7 € ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: Στα βιβλιοπωλεία ΣΥΜΒΟΛΗ, ΒΙΒΛΙΟΧΩΡΑ, ΤΟΞΙΔΗ, ΠΑΡΘΕΝΗΣ, ΥΔΡΟΓΕΙΟΣ (έναντι BLUE NOTE) στο ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ ΤΙΤΑΝΕΣ και στο ΚΩΜΩΤΗΡΙΟ ΟΛΓΑΣ ΚΙΟΥΡΤΣΙΔΟΥ
ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σκηνοθεσία: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΟΥΡΤΣΙΔΗΣ
Σκηνικά – Kοστούμια: ΛΙΖΑ ΨΩΜΙΑΔΟΥ
Mουσική επιμέλεια, Φωτισμοί: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΟΥΡΤΣΙΔΗΣ
Βοηθός σκηνοθέτη: ΜΠΕΤΥ ΜΠΟΣΝΑ
Δημιουργία πρωτότυπης μουσικής, πιάνο: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ
Μακιγιάζ: ΕΦΗ ΜΑΤΖΕΡΙΔΟΥ
Κομμώσεις: ΟΛΓΑ ΚΙΟΥΡΤΣΙΔΟΥ
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ:
Στης Ιοκάστης έτρωγα σχεδόν κάθε βράδυ, για ενάμιση χρόνο περίπου. Καλεσμένος της Κάτιας και του Βίκτορα. Βίκτορα λένε τη σκυλίτσα της οικογένειας. Ήθελα πολύ να είναι στο έργο αλλά δεν ένιωθε έτοιμη ν' αντιμετωπίσει τη σκηνή, οπότε την άφησα στην ησυχία της. Καθόμουν μαζί τους στο τραπέζι, τις πιο πολλές φορές δίπλα στον Στέφανο, και τους άκουγα. Μάθαινα διάφορα: πως όταν σβήνεις το φαγητό με κρασί, για παράδειγμα, καλά θα κάνεις να χρησιμοποιείς το καλύτερο που έχεις, όχι τίποτα δεύτερα, και πως η διδασκαλία της γεωγραφίας στις μέρες μας είναι μια πολύ επίπονη, ίσως και μάταιη, υπόθεση. Μετά πίναμε καφέ και χορεύαμε ο καθένας μόνος του, γιατί σ' αυτό το σπίτι όλοι θέλαμε να χορέψουμε με κάποιον που έλειπε. Μέχρι που ένα βράδυ ήρθε ο Γιούρι κι αποφάσισε να μας χορέψει όλους: νεκρούς, ζωντανούς, συγγραφείς και σκύλους. Το ταψί ήταν της Κάτιας, εννοείται. Ό,τι έμαθα εκείνη τη δραματική νύχτα, δεν ήτανε για δράμα. Ή μπορεί και να ήταν αλλά εγώ δεν είχα όρεξη. Άφησα λοιπόν το έργο να πάει μόνο του όπως νόμιζε… Γελώντας ήθελε. Μάλλον είχε δίκιο. Άκης Δήμου