Άρθρο του Γιώργου Καρασμάνη βουλευτή Πέλλας

ΟΧΙ! Δεν είμαστε όλοι ίδιοι
Ουδείς καλόπιστος πολίτης αυτής της χώρας, μπορεί να αμφισβητήσει ότι οι εκλογές της 6ης Μαϊου, είναι οι κρισιμότερες από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Γι΄ αυτό και θα ισοδυναμεί με βαρύτατο ιστορικό λάθος, εάν έστω και μικρό τμήμα των ψηφοφόρων, προσέλθει στις κάλπες, με την χαλαρότητα του ελληνικού νεολογισμό (ή, μήπως, παραλογισμού;) του «έλα μωρέ, ό,τι κι αν ψηφίσουμε δεν αλλάζει τίποτα, όλοι ίδιοι είναι». Κατ΄ αρχήν, οι εκλογές αυτές, από μόνες τους, δεν είναι ίδιες με καμιά από τις προηγούμενες. Δεν ψηφίζουμε για μια Κυβέρνηση που απλώς θα διαχειριστεί τα προβλήματα μιας συνήθους κυβερνητικής θητείας. Χωρίς καμιά υπερβολή, θα κληθεί να διαχειριστεί την ίδια την εθνική μας υπόσταση. Να πάρει αποφάσεις για το μέλλον των παιδιών μας, δηλαδή για το αν θα ζήσουν σε μια χώρα ευρωπαϊκή, οικονομικά ισχυρή, ή σε κάποιο χρεωκοπημένο τριτοκοσμικό προτεκτοράτο, ως θεραπαινίδες των δανειστών μας. Κατανοούμε απόλυτα την οργή για τα δυσβάστακτα βάρη που έχει φορτωθεί ο λαός μας που, όχι μόνον δεν φταίει σε τίποτα, αλλά ούτε καν βλέπει τις θυσίες του να πιάνουν τόπο. Κατανοούμε την απόγνωση μισθωτών και συνταξιούχων που ήδη φυτοζωούν. Ξέρουμε πολύ καλά πως νοιώθουν οι άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας, που εν μια νυκτί έχασαν τις δουλειές τους. Συμπάσχουμε με τους μικρεμπόρους για τα σφραγισμένα με λουκέτα μαγαζιά τους, γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες του θυμού των ανθρώπων του μεροκάματου που τους στίβουν οι φόροι και τα χαράτσια. Αλλά, τι θα πεί «είμαστε όλοι ίδιοι»; Πώς; «Τί φάγαμε όλοι μαζί» και δεν το ξέρουμε; Πότε βρεθήκαμε… όλοι με ξεπλυμένα βρώμικα χρήματα; Μήπως φέραμε εμείς την Τρόϊκα και το Δ.Ν.Τ. να κουμαντάρει την πατρίδα μας και να παραδώσουμε όμηρο την Ελλάδα; Μήπως είμαστε εμείς που περικόψαμε οριζόντια μισθούς και συντάξεις; Ασφαλώς και δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Είμαστε η Παράταξη με το υψηλό αίσθημα εθνικής συνείδησης, η Παράταξη που κατέστησε αυτή τη χώρα πλήρες και ισότιμο μέλος της τότε κραταιάς Ενωμένης Ευρώπης (όταν αριθμούσε μόλις δέκα χώρες – μέλη!), είμαστε η Παράταξη που δεν την έχει ακουμπήσει ούτε λεκές από σκάνδαλα και μίζες, είμαστε η Παράταξη που ΠΟΤΕ δεν εξαπάτησε ολόκληρο το λαό με το ¨λεφτά υπάρχουν¨. Η ψήφος συμπατριώτη, δεν είναι απλώς δικαίωμα. Πρωτίστως είναι υποχρέωση και μάλιστα ιερή, γιατί συναποφασίζει για τις τύχες όλων μας. Γι΄ αυτό, άφησε έξω από το παραβάν την οργή σου – όσο δικαιολογημένη και αν είναι. Οι χώρες δεν κυβερνήθηκαν ποτέ σωστά, όταν την ψήφο την καθόριζε ο θυμός. Οι χώρες κυβερνήθηκαν σωστά και πέτυχαν πολλά, όταν ο λαός με νηφαλιότητα και ψυχραιμία, επέλεξε ανθρώπους με όραμα, με σχέδιο, με πολιτική. Ανθρώπους στους οποίους έδωσε ξεκάθαρη νίκη και αυτοδυναμία να φέρουν σε αίσιο πέρας, μια προσπάθεια μεγάλη και εθνικά υπεύθυνη. Και αυτό πρέπει να γίνει στις 6 Μαϊου

Αγροτικός τομέας Ένα ισχυρό αντίδοτο στην κρίση Του Γιώργου Καρασμάνη (βουλευτή Ν.Δ. Πέλλας) Είναι, ίσως, η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που η Ν.Δ. τονίζει με τόσο μεγάλη έμφαση την ανάγκη ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας της χώρας. Παρότι πάντοτε η φιλελεύθερη παράταξη υπήρξε αρωγός και συμπαραστάτης της προσπάθειας του Έλληνα αγρότη, αυτή την περίοδο – και όχι για λόγους προεκλογικών σκοπιμοτήτων – η Ν.Δ. τοποθετεί πολύ ψηλά στην «πολιτική ατζέντα» τα αγροτικά θέματα. Γιατί, η οικονομική κρίση ανέδειξε μια ακόμα πτυχή των προβλημάτων που ταλανίζουν εδώ και χρόνια την πατρίδα μας : Την ανάγκη διασφάλισης της διατροφικής επάρκειας, με παράλληλη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στην ύπαιθρο και ταυτόχρονη θωράκιση της εθνικής και κοινωνικής συνοχής στην περιφέρεια. Είναι αλήθεια πως, στη διαδρομή των τελευταίων δεκαετιών στη συλλογική συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας ο αγροτικός τομέας υποβαθμίστηκε, το αγροτικό επάγγελμα απαξιώθηκε και η εν γένει αγροτική δραστηριότητα θεωρήθηκε ως κάτι το πολύ δευτερεύων και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις ως «παρακατιανό». Στα γυρίσματα, όμως, των καιρών και κάτω από συνθήκες κρίσης, αναδεικνύεται και πάλι η πραγματική τους αξία. Γιατί, είτε το θέλουμε, είτε όχι, ο αγροτικός τομέας μπορεί και πρέπει να αποτελέσει έναν από τους βασικούς μοχλούς για την ανάπτυξη της χώρας μας και την ανασύνταξη της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Ο αγροτικός τομέας είναι ένας τομέας που πρέπει να επενδύσουμε, εάν θέλουμε να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητά της οικονομίας μας, τον εξαγωγικό της προσανατολισμό, να μειώσουμε το έλλειμμα και το χρέος και να ενισχύσουμε το εισόδημα και την απασχόληση. Τα όποια χρήματα και προσπάθειες επενδυθούν στην πρωτογενή παραγωγή, θα είναι άμεσα ανταποδοτικά, αφού αφενός θα καλύπτονται οι εγχώριες ανάγκες σε διατροφικά προϊόντα, υποκαθιστώντας τις εισαγωγές και περιορίζοντας έτσι το τεράστιο έλλειμμα στο εμπορικό μας γεωργικό ισοζύγιο, που σήμερα αγγίζει τα 2 δισ. ευρώ ετησίως, αλλά και ενισχύοντας άλλους οικονομικούς τομείς, όπως για παράδειγμα ο τουρισμός, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στην περαιτέρω εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας. Το συμπύκνωσε με μια φράση ο πρόεδρος της Ν.Δ., Αντώνης Σαμαράς, στην ομιλία του στο Ζάππειο Μέγαρο, λέγοντας πως «αν στα επόμενα δύο χρόνια κερδίσουμε το στοίχημα της ανάπτυξης της αγροτικής παραγωγής, θα έχουμε κερδίσει το μισό στοίχημα της ανάπτυξης της χώρας». Διαχρονικά ο αγροτικός τομέας στήριξε και στηρίζει την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Η αγροτική παραγωγή, η γεωργική βιομηχανία και η διακίνηση αγροτικών προϊόντων μπορούν και πρέπει, σήμερα παρά ποτέ, να δώσουν διεξόδους στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Αρκεί φυσικά να αντιμετωπιστούν οι αδυναμίες τους και να αναδειχθούν τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματά. Η ελληνική γεωργία-κτηνοτροφία-αλιεία όχι απλά έχουν μέλλον, αλλά μπορούν να γίνουν ένας από τους βασικούς στυλοβάτες στην ανάπτυξη της χώρας, προσαρμοζόμενες στα σύγχρονα δεδομένα και λαμβάνοντας υπόψη τον καθοριστικό στρατηγικό ρόλο των αγροτοδιατροφικών προϊόντων τα προσεχή χρόνια. Μπορούμε να βασιστούμε στον πρωτογενή τομέα, φθάνει να αγκαλιάσουμε, στηρίξουμε και ενισχύσουμε τον κόσμο της υπαίθρου και όλους όσοι δραστηριοποιούνται ενεργά σε αυτόν. Για τούτο άλλωστε οι προγραμματικές θέσεις της Ν.Δ. απαντούν, με το ρεαλισμό και την υπευθυνότητα που τις διέπει, στα σημερινά προβλήματα του κόσμου της υπαίθρου, δικαιώνοντας τις προσπάθειες όλων εκείνων, του υπογράφοντος συμπεριλαμβανομένου, για την ανάδειξη του πρωτογενή τομέα και των ανθρώπων της υπαίθρου ως βασικών μοχλών στο νέο οικονομικό σχεδιασμό της χώρας και την ανάπτυξη, αποτελώντας έτσι ένα από τα ισχυρότερα αντίδοτα στην οικονομική κρίση. Από το Πολιτικό Γραφείο 2/5/2012