ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΗ ΓΕΛ ΑΡΙΔΑΙΑΣ

Μετά από την συνεχή και απροκάλυπτη αδιαφορία των υπευθύνων στραφήκαμε στην λεγόμενη ''τέταρτη εξουσία'' τα ΜΜΕ, προσδοκώντας τη δημοσιοποίηση του προβλήματος μας καθώς ζούμε στην χώρα όπου «αν δεν τους ξεμπροστιάσεις δεν πρόκειται να συγκινηθούν»! Διεκδικούμε την προσοχή σας για ένα θέμα που χρεί άμεσης λύσης. Το σχολείο μας το Γ.Ε.Λ. Αριδαίας Νομού Πέλλης, το μεγαλύτερο σχολείο της χώρας σε μαθητικό δυναμικό βρίσκεται υπό κατάληψη καθώς εμείς, οι μαθητές του, διεκδικούμε το αυτονόητο και αναφαίρετο δικαίωμα μας για αξιοπρεπή και, κυρίως, ασφαλή παιδεία. Δεν είναι η πρώτη χρονιά που μια τέτοια κινητοποίηση λαμβάνει μέρος, συνοδευόμενη από πορείες και επισκέψεις στην τοπική και νομαρχιακή αυτοδιοίκηση , η παγερή αδιαφορία με την οποία αντιμετωπιστήκαμε όμως , η απαξίωση του προβλήματος μας, μας ώθησε στην πιο δυναμική κινητοποίηση! Για πολλοστή χρονιά στεγάζονται πάνω από 450 μαθητές και 60 περίπου καθηγητές σε σχολικές εγκαταστάσεις που έχουν δημιουργηθεί για να καλύπτουν τις ανάγκες 250 μόλις ατόμων!
Μπαλκονάκια που έχουν χτιστεί για να γίνουν σχολικές αίθουσες, τάξεις χωρισμένες στη μέση με γυψοσανίδες, αυτοσχέδιο γυμναστήριο, τρύπες στους τοίχους και μουχλιασμένες γυψοσανίδες, ετοιμόρροπες σκεπές και διαρροές, τάξεις- ποντικότρυπες 15 τ. μ. για να φιλοξενήσουν 25 και 30 μαθητές, αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουμε καθημερινά. Μηδενική παθητική πυρασφάλεια, μηδενική συντήρηση του κτηρίου (ούτε ένας τοίχος δεν βάφτηκε το καλοκαίρι και την 13 Σεπτεμβρίου μας καλωσόρισαν μπαλωμένες αίθουσες με λεκέδες από καφέ στους τοίχους),ας μην αναφερθούμε στην καθαριότητα γιατί θα πικραθούν πολλοί.
Δεν ζητάμε κάτι ουτοπικό, διεκδικούμε απλά το δικαίωμα μας να πηγαίνουμε κάθε πρωί σε ένα σχολείο όπου δεν κινδυνεύουμε οι τοίχοι να μας πλακώσουν, όπου δεν θα εγκλωβιστούν εκατοντάδες παιδιά σε περίπτωση σεισμού ή πυρκαγιάς λόγω απουσίας των απαραίτητων εξόδων διαφυγής, όπου σε περίοδο έξαρσης των ιώσεων δεν θα κλεινόμαστε μαζί με 25 άλλα «ποντίκια» σε μια μικροσκοπική αίθουσα στην οποία υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έμπαιναν πάνω από 10 μαθητές και η οποία αερίζεται από ένα αντιστοίχων διαστάσεων παράθυρο από το οποίο μαζί με το οξυγόνο τρυπώνει και όλο το κρύο.
Και εάν όλα τα παραπάνω μοιάζουν υπερβολικά και δραματικά για εσάς, για εμάς που προσπαθούμε να καταλάβουμε τις δευτεροβάθμιες εξισώσεις ακούγοντας τον καθηγητή της διπλανής τάξης που εξηγεί τον β' παθητικό αόριστο περισσότερο απ' ότι τον μαθηματικό μας, που αναγκαζόμαστε να κάνουμε γυμναστική στο προαύλιο με 0 βαθμούς Κελσίου ή στο αυτοσχέδιο μας γυμναστήριο που δημιουργήθηκε κλείνοντας ένα ακόμα μπαλκονάκι και κρεμώντας κουρτίνες αντί τοίχων, όπου δεν χωράνε ούτε οι μισοί μαθητές του τμήματος, για εμάς είναι καθημερινή απαξίωση της αξιοπρέπειας μας, καθημερινή απομάκρυνση από την αγάπη για μάθηση και πάνω απ' όλα καθημερινό ρίσκο της σωματικής μας ακεραιότητας.
Δεν ζητάμε την κινητοποίηση απλά της τοπικής αυτοδιοίκησης η οποία σηκώνει αδιαλείπτως τα χέρια ψηλά, και μετά το πέρας των εκλογών δεν κάνουμε όνειρα για κάτι παραπάνω, μα των ανώτερων καθώς η υπόθεση έχει σκαλώσει εδώ και χρόνια στα χαρτιά και κυρίως την στήριξη της τοπικής κοινωνίας. Αν θεωρείται ότι είμαστε απλά η αλητεία που θέλει να χάσει και άλλο μάθημα, ότι η κατάληψη εξυπηρετεί το πρόγραμμα των φροντιστηρίων, τότε σας καλούμε να επισκεφτείτε τις εγκαταστάσεις μας και τα λόγια θα είναι περιττά. Το πρόβλημα είναι μεγάλο, χώρος για την ανέγερση του νέου σχολείου έχει βρεθεί και παραχωρηθεί από τον δήμο, έμμεσες και πιο προσιτές λύσεις έχουν προταθεί από τον Σύλλογο γονέων και κηδεμόνων, μα εμείς συνεχίζουμε να πληρώνουμε των στρουθοκαμηλισμό των υπευθύνων.
Ζητάμε ένα κίνητρο για να πηγαίνουμε σχολείο εκτός από τις απουσίες! Αξιοπρεπείς υποδομές δεν υπάρχουν , αξιόλογοι εκπαιδευτικοί σπανίζουν καθώς οι περισσότεροι είναι αφοσιωμένοι στα πιο επικερδή φροντιστήρια τους, τα μισά από τα μαθήματα που διδασκόμαστε είναι ανούσια και περιττά και, επιπλέον, θέτουμε σε κίνδυνο τη ζωή μας! Σε ποιο συμπέρασμα οδηγούμαστε αν όχι στο ότι το σχολείο είναι απλά 6 πολύτιμες ώρες χαμένες από το εικοσιτετράωρο μας ;
Η κατάληψη του σχολείου σίγουρα δεν είναι η λύση. Είναι η οργισμένη μας προσπάθεια όμως να δοθεί ένα τέλος στην εξοργιστική αδιαφορία! Απαιτούμε την απαραίτητη προσοχή, όχι άλλες υποσχέσεις και δεσμεύσεις αλλά την ουσιαστική και ειλικρινή «οφθαλμοφανή» προσπάθεια για λύση και κυρίως ενδιαφέρον! Δεν είναι δικαιολογία ότι υπάρχουν και χειρότερα την ώρα που συναγωνιζόμαστε τις συνθήκες εκπαίδευσης στις χώρες του τρίτου κόσμου! Είμαστε οι αυριανοί πολίτες αυτής της χώρας, σεβαστείτε μας για να μάθουμε με την σειρά μας και εμείς να σεβόμαστε! 

Δώστε μας τη σημασία που μας αξίζει!

Υ.Γ. 2 ημέρες πριν τον αγιασμό και την έναρξη της σχολικής χρονιάς, μετά από ένα καλοκαίρι απόλυτης απραξίας και απαξίωσης του αγώνα μας από όλους τους υπεύθυνους, αποφασίστηκε ότι το καλύτερο που μπορούσε να γίνει είναι η τοποθέτηση 2 (!!!) λυόμενων αιθουσών οι οποίες έφτασαν 2 ημέρες πριν τις εκλογές (φαίνεται ότι ο αριθμός 2 παίζει πολύ φέτος ) και δεν έχουν τοποθετηθεί ακόμα. Θεωρείται περιττός ο σχολιασμός της ανευθυνότητας όλων καθώς με δύο αίθουσες που θα εγκατασταθούν στα μισά της σχολικής χρονιάς όχι απλά δεν λύνεται το πρόβλημα, καθώς οι ανάγκες μας είναι πολύ μεγαλύτερες, αλλά επιτυγχάνεται και ο εφησυχασμός των Μεγάλων Εγκεφάλων που σκοτίζει τόσα χρόνια η υπόθεση ΓΕΛ. Και θα δούμε εμείς σχολείο όταν δει χιόνι η Αφρική. Συγχαρητήρια αξιότιμοι αρμόδιοι, μας υποχρεώσατε. Ξεχάσατε όμως πως με μία καραμέλα κανένας δεν σωπαίνει για πολύ.

Οι οργισμένοι μαθητές του ΓΕΛ Αριδαίας