Δήλωση του Δημοτικού Συμβούλου Πέλλας Γεώργιου Ελευθερίου – ΑΘΛΙΕΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΚΑΙ ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΠΕΛΛΑΣ ΓΡΗΓΟΡΗ ΣΤΑΜΚΟ

Προσωπικά δεν με εξέπληξε καθόλου η ανακοίνωση που εξέδωσε το γραφείο τύπου
του συνδυασμού Γρηγόρη Στάμκου διότι την τελευταία 12ετία βιώνουμε πέραν της
απραξίας, της μηδενικής ανάπτυξης και της οπισθοδρόμησης, την γνωστή πρακτική
της λασπολογίας, της αποποίησης ευθυνών και της φασιστικής νοοτροπίας.
Θα έπρεπε μετά από 3 τετραετίες ο Δήμαρχος Πέλλας να είχε μάθει τουλάχιστον ότι
οι Δημοτικοί Σύμβουλοι ψηφίζουν κατά συνείδηση και με γνώμονα το δημόσιο
συμφέρον και όχι με την μαντική ικανότητα που ο ίδιος ο Στάμκος κατέχει
προκαταβάλλοντας την ψήφο τους.
Ο πανικός είναι κακός σύμβουλος και υποδηλώνει από μέρος του ότι έχει πλέον
αντιληφτεί τον “πολιτικό του θάνατο” ο οποίος ξεκινά στις 8 Οκτώβρη.
Για τους χαρακτηρισμούς τύπου “γνωστών και μη εξαιρετέων” ας κοιτάξει καλά το
δικό του ψηφοδέλτιο. Προσωπικά διαφωνώ με όσους τον προτρέπουν να
αποπέμψει τον Αντιδήμαρχο του γιατί αυτός του αξίζει. Τα φασιστικά μορφώματα
τα οποία χρησιμοποιεί μόνιμα σε εντεταλμένες υπηρεσίες είναι αυτά που του
αρμόζουν. Αυτό θα έπρεπε να προβληματίσει ένα μέρος των αιρετών της διοίκησης
του, οι οποίοι θεωρώ ότι διαφωνούν με αυτού του είδους τις πρακτικές και δεν τους
αξίζει.

Οι πολίτες του Δήμου Πέλλας έχουν βιώσει καλά στο πετσί τους την υποβάθμιση,
την απαξίωση και την ανικανότητα αυτής της επικίνδυνης για τον τόπο μας
Δημοτικής Αρχής. Θα πρέπει να έχουν όμως συγχρόνως και γνώση για τις άπειρες
απευθείας αναθέσεις σε συγκεκριμένους “οίκους”, την μίσθωση ακινήτων και την
πελατειακή σχέση προμηθειών σε συγγενικά πρόσωπα αιρετών.
Έχουν βιώσει την ανυπαρξία μιας ανίκανης δημοτικής αρχής η οποία θα περάσει με
μελανά γράμματα από τον δημόσιο βίο ενός ιστορικού και περήφανου Δήμου.
Κλείνοντας θα υποδείξω στον “πανεπιστήμονα” κ. Στάμκο ότι όσον αφορά την
προτεραιότητα την οποίαν ο ίδιος πρότεινε μεταξύ Νοσοκομείου και Δικαιοσύνης
ας μην ανησυχεί διότι θα ακολουθηθεί αυτά που η ζωή και η κείμενη Νομοθεσία
ορίζει.

Το σήμερα είναι το αύριο για το οποίο ανησυχούσες χθές κ. Στάμκο