Επειδή πολλάκις ο χρόνος γίνεται Κρόνος και τρώει τα παιδιά του, τις δικές μας στιγμές

Επειδή πολλάκις ο χρόνος γίνεται Κρόνος

και τρώει τα παιδιά του, τις δικές μας στιγμές ,

σας αποστέλλω  πρόσφατα στιγμιότυπα  από  τα   Γιαννιτσά , επισημαίνοντας το ζήτημα της συνύπαρξης διαφορετικών εκφάνσεων του δομημένου αστικού χώρου με τη μοιραία και ακριτη καταστροφή των παλαιότερων, από τη λαίλαπα του σύγχρονου και πολλαπλού  και τη συνακόλουθη απάλειψη από τον "χάρτη" της αυτοσυνειδησίας μας, βασικών ¨"σημείων"  που θα μας επέτρεπαν να έχουμε μια σαφέστερη  και ολοκληρωμένη εικόνα, της- εν χρόνω- εμπράγματης περιπέτειας

του κατοικείν το συγκεκριμένο τόπο...

Λεπτομέρεια: παρατηρήστε πως η διαγώνιος της πολυκατοικίας (δεξιά)

συμπίπτει ακριβώς με τη διαγώνιο της σκιάς του ηλίου επί της κατεδαφισθεισης κατοικίας (αριστερά)

λες και προεικονίζει το πεπρωμένο της καταστροφής .

Δε γνωρίζω εάν έχει υπάρξει αρχιτεκτονική αποτύπωση και καταγραφή από αρμόδιους φορείς ,πριν  την καταστροφή.

Μακάρι να έχει γίνει μα αμφιβάλλω... Ελπίζω να  διαψευσθώ ...

Ανέστης Χ. Βλαχόπουλο

ς

[email protected]