Γ. Καρασμάνης : «Όχι στην επιπλέον φορολόγηση του κρασιού»

Λόγο του κατεπείγοντος χαρακτήρα του Νομοσχεδίου «Επείγουσες ρυθμίσεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων» και του περιορισμένου χρόνου συζήτησης στη βουλή, ο Γιώργος Καρασμάνης, πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, αναφορικά με την επιβολή ειδικού φόρου κατανάλωσης στο κρασί, προέβη στην παρακάτω δήλωση:

«Τα δήθεν ισοδύναμα κατάντησαν μεγαλύτερος εφιάλτης από τα ίδια τα μέτρα, που υποτίθεται έρχονται να απαλύνουν. Και είναι δήθεν ισοδύναμα, γιατί αφενός αντί να διευρύνουν τη φορολογική βάση, τη συρρικνώνουν μέσω της μείωσης της κατανάλωσης, τη στιγμή μάλιστα που προστίθενται ολοένα και περισσότεροι φόροι, ενώ τα εισοδήματα μειώνονται περαιτέρω.

Αφετέρου εγκυμονούν σοβαρότατους κινδύνους για την ξεθεμελίωση υφιστάμενων παραγωγικών ιστών και κλάδων, ενώ συνιστούν εν δυνάμει κινδύνους για την ίδια την υγεία των πολιτών.

Μετά το τραγελαφικό ισοδύναμο της μπύρας έχουμε τώρα το ισοδύναμο του κρασιού. Ένας φόρος σαφώς υψηλότερος και σε πολλές περιπτώσεις υπερδιπλάσιος και από αυτήν ακόμα την αξία της πρώτης ύλης – του σταφυλιού. Ένας φόρος παράλογος, τη στιγμή που από το 1993 η ίδια η ελληνική πολιτεία έχει κατοχυρώσει σε κοινοτικό επίπεδο, μετά από πολύμηνες και συντονισμένες προσπάθειες, τον μηδενικό ΕΦΚ στο κρασί, όπως άλλωστε πράττουν και σωστά και άλλα βασικά οινοπαραγωγικά κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Και αυτό τη στιγμή που τα κρασιά μετατάχθηκαν από τον συντελεστή ΦΠΑ 8% στο 23%, ενώ τα άλλα αλκοολούχα ποτά, πλην μπύρας, που είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία εισαγόμενα, πήγαν από το 36% στο 23%. Έτσι άραγε στηρίζουμε την εγχώρια παραγωγή και τον Έλληνα παραγωγό ;

Τώρα ερχόμαστε στη διπλή φορολόγηση του κρασιού, η οποία γίνεται επί ενός προϊόντος που φέρει απλώς την ονομασία κρασί. Όμως κρασί υπάρχει 10/βαθμο, 11/βαθμο 12/βαθμο, ακόμα και 15 και 16 και 18/βαθμο. Που ξανακούστηκε φορολόγηση αλκοολούχου ποτού να μην λαμβάνει υπόψη της το βασικό ποιοτικό χαρακτηριστικό του ποτού, τον αλκοολικό τίτλο. Που ξανακούστηκε το ισοπεδωτικό φορολόγηση του κρασιού, είτε αυτό πρόκειται για επώνυμο εμφιαλωμένο, είτε, για χύμα, είτε σε ασκό, είτε σε βαρέλι και δεξαμενή. Είτε κόκκινο, είτε λευκό, είτε ροζέ.

Ειλικρινά, δεν με ανησυχεί τόσο η οπισθοδρόμηση ενός κλάδου, του οινικού κλάδου της χώρας μας που αποτελείται από χιλιάδες αγρότες αμπελουργούς, οινοποιούς, εταιρίες διάθεσης, οινοποιητικές επιχειρήσεις και βιομηχανίες, κάβες, καταστήματα λιανικής πώλησης και επιχειρήσεις μαζικής εστίασης και ενός προϊόντος, που για κάθε οινοπαραγωγική χώρα που σέβεται τον εαυτό της, πέραν της όποιας εμπορικής του αξίας, έχει κυρίως πολιτισμικό χαρακτήρα και αποτελεί το σύμβολο μιας χώρας, όσο με ανησυχεί βαθύτατα η υγεία του λαού.

Η οικονομική του υγεία, καθώς με την επιβολής του φόρου θα ξεπηδήσουν τεράστια φαινόμενα παραοικονομίας και λαθρεμπορίου, αλλά κυρίως η σωματική υγεία. Προειδοποιώ : Τώρα θα έχουμε και μπόμπες κρασί. Κρασί με χημικά, τόνους ζάχαρης για να ανεβάζουν τον αλκοολικό τίτλο και μετά την είσπραξη του φόρου να το νερώνουν και γιατί όχι με κρασιά που στην παραγωγή τους δεν θα έχει χρησιμοποιηθεί ούτε ένα γραμμάριο σταφύλι.

Σε άλλους καιρούς ίσως δεν με ανησυχούσαν τόσο τα 40 λεπτά το λίτρο, που μετά την επιβολή του ΦΠΑ γίνονται 49,2 λεπτά και μετά τα διάφορα έξοδα και ποσοστά κερδών μπορούν να αυξήσουν την τιμή του τελικού προϊόντος μέχρι και 1,5 ευρώ το λίτρο. Εκείνο που πραγματικά με εξιτάρει είναι η κατασκευή ενός κλίματος φορολόγησης, που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια τους καταναλωτές σε φθηνά, ανώνυμα και επικίνδυνα για την υγεία προϊόντα, που θα ονομάζονται κρασιά.

Μήπως ξεχάσαμε τα σκάνδαλα με τα κρασιά νοθευμένα ακόμα και με υγρά μπαταρίας ; Λησμονήσαμε τους νεκρούς από νοθευμένα κρασιά και άλλα νοθευμένα αλκοολούχα ποτά σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Η φορολογία και το κυνήγι του αθέμιτου κέρδους δεν οδήγησαν σε αυτές τις νοσηρές καταστάσεις ; Τις θέλουμε και στην πατρίδα μας ;

Τελικά επειδή η κυβέρνηση δεν μπορεί να βάλει κάτω το μυαλό της και να βρει κάποια κοινά αποδεκτά ισοδύναμα, βαράει όπου βρει «στο γάμο του Καραγκιόζη, και όποιον πάρει ο Χάρος» όπως λέει και ο σοφός μας λαός. Αυτό δεν είναι πολιτική. Κάπως αλλιώς λέγεται, αλλά δυστυχώς για λόγους ευπρέπειας δεν μπορεί να λεχθεί. Αφού η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι είναι με το λαό, ας αφήσει κάτω τα λαϊκά ποτά, το κρασί, τη μπύρα και το τσίπουρο. Ας μην επιχειρεί με τα ισοδύναμά της να πιάσει πρώτο τραπέζι πίστα στα μαγαζιά που σερβίρουν μόνο αφρώδεις οίνους !!!»